EXCUSE ME from worldwarwon on Vimeo.
Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010
Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010
T. S. Eliot - Οι κούφιοι άνθρωποι / Τhe hollow men
Από το ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ - Υπόγειες Κινηματογραφικές
Παραγωγές.
Πάνω στο ομώνυμο ποίημα του T.S. Eliot.
Μουσική : Ωχρά Σπειροχαίτη.
είμαστε οι κούφιοι άνθρωποι,
οι βαλσαμωμένοι άνθρωποι
σκύβοντας μαζί
κεφαλοκαύκι γεμισμένο άχυρο. Aλίμονο!
οι στεγνές φωνές μας όταν
ψιθυρίζουμε μαζί
είναι ήσυχες κι ανόητες
σαν άνεμος σε ξερό χορτάρι
ή πόδια ποντικών σε σπασμένο γυαλί
στο ξερό μας κελάρι
σχήμα χωρίς μορφή, σκιά χωρίς χρώμα,
παραλυμένη δύναμη, χειρονομία χωρίς κίνηση
αυτοί που πέρασαν
με ολόισια μάτια, στου θανάτου το άλλο βασίλειο
μας θυμούνται -αν καθόλου μας θυμούνται-
σαν κούφιους ανθρώπους
σα βαλσαμωμένους
μάτια δεν τολμώ να δω στα όνειρα
στου θανάτου το ονειρικό βασίλειο
αυτά δεν εμφανίζονται εκεί:
τα μάτια είναι
ηλιόφως σε μια σπασμένη κολώνα
εκεί, είναι ένα δέντρο χορεύοντας
και φωνές
στου ανέμου το τραγούδισμα
πιο μακρινές και πιο τελεστικές
από ένα μαραμένο αστέρι
ας είμαι όχι πιο κοντά
στου θανάτου το ονειρικό βασίλειο
ας φορέσω επίσης
τις μεταμφιέσεις
αρουραίου τρίχωμα, κοράκου δέρμα, κουρελούδες
σ' έναν αγρό
φερόμενος όπως φέρεται ο άνεμος
όχι πιο κοντά
όχι αυτή την τελική συνάντηση
στου λυκόφωτος το βασίλειο
αυτή είναι η νεκρή χώρα
αυτή είναι του κάκτου η χώρα
εδώ τα πέτρινα είδωλα
σηκώνονται, εδώ λαμβάνουν
την ικεσία ενός χεριού νεκρού ανθρώπου
κάτω απ' το σπίθισμα σβησμένου άστρου
αυτό είναι σαν αυτό
στου θανάτου το άλλο βασίλειο
ξυπνώντας μόνοι
την ώρα που είμαστε
τρέμοντας με τρυφερότητα
χείλη που θα φιλούσαν
κάνουν προσευχές σε τσακισμένες πέτρες
αόμματοι
αν δεν τα μάτια μας ξαναφανούν
όπως το αέναο άστρο
του πολύφυλλου ρόδου
στου θανάτου το λυκοφωτικό βασίλειο
η ελπίδα μόνο
των κενών ανθρώπων
των άδειων ανθρώπων
μεταξύ ιδέας
και πραγματικότητας
μεταξύ κίνησης
και δράσης
πέφτει η σκιά
μεταξύ αντίληψης
και δημιουργίας
πέφτει η σκιά
η ζωή είναι πολύ μακριά
μεταξύ πόθου
και σπασμού
μεταξύ δύναμης
και ύπαρξης
μεταξύ ουσίας
και πτώσης
πέφτει η σκιά
γιατί δικό σου είναι το βασίλειο
γιατί δική σου είναι η ζωή
γιατί η ζωή σου είναι δική σου
δική σου
αυτός είναι ο τρόπος που τελειώνει ο κόσμος
όχι μ' ένα πάταγο αλλά μ' ένα λυγμό
in english
Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010
Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010
Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010
Αστυνομική βια στο Montfermeil
Ο Ladj Ly είναι γνήσιο τέκνο του Montfermeil, μιας σκληρής γειτονιάς των Βόρειων Προαστίων. Μάλιστα πρόσφατα, τη στιγμή μιας εφόδου της αστυνομίας σε πολυκατοικία για έλεγχο ο Ladj Ly μαγνητοσκόπησε βιαιοπραγίες των ΜΑΤ εναντίον ενός νεαρού. Χάρη στο βίντεο αυτό, που προβλήθηκε από τα ΜΜΕ, η γαλλική αστυνομία υποχρεώθηκε να διερευνήσει το συμβάν, που κατά τα άλλα αποτελεί ρουτίνα στις γειτονιές αυτές…
Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010
Shadow Puppets
Μια υπέροχη ταινία κινούμενων σχεδίων μικρού μήκους η οποία προβλήθηκε στο φεστιβάλ κινηματογράφου της Φύλαξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (Human Rights Watch Film Festival).
Ελπίζουμε να την απολαύσετε όσο κι εμείς.
Το στοιχειό της πολης
Το πρώτο φιλμάκι της κορινθιακής ομάδας για την περασμένη νιότη , τους χαμένους έρωτες ,το περιθώριο και για αυτούς που έφυγαν . Όλα τελειώνουν στο πλοίο των τρελών.
Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010
Born Free
M.I.A - BORN FREE VIDEO OFFICIAL (real and explicit version)
Ανέβηκε από elnino.
Το τελευταίο κλίπ του Ρομάν Γαβρά για το γκρουπ M.I.A. δημιούργησε πάλι σκάνδαλο αφού κατόρθωσε να λογοκριθεί, μεταξύ άλλων, κι από το YouTube.Σαφώς εμπνευσμένο από το Punishment Park του Peter Watkins, το Born Free χρησιμοποιεί ακόμη μια φορά το βίντεο κλιπ ως μέσο για να μιλήσει για άλλα πράγματα.
Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010
Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010
Οι νοσταλγοί του Χίτλερ
 |
| Τα χρυσά αυγά απευθύνουν ξεδιάντροπα το ναζιστικό τους χαιρετισμό στο λαό της Αθήνας |
Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010
Μεταξύ θανάτου και ελπίδας: Tα βίντεο των μεταναστών
Εικόνες σκληρές, βίαιες, που κόβουν την ανάσα με την ένταση τους: ένα μίνι ντοκιμαντέρ για την παραγωγή του οποίου χρησιμοποιήθηκαν βίντεο τραβηγμένα με τα κινητά τηλέφωνα μεταναστών, κατά το ταξίδι τους από την Αφρική προς τις ακτές της Ιταλίας. Ανάμεσα στις απελπιστικές συνθήκες του ταξιδιού, τη βία και το θάνατο, υπάρχει εντούτοις και η χαρά των ανθρώπων που βλέπουν ελπίδα για μια καινούρια ζωή.
contrainfo.espiv.netΠαρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010
Φοιτητές και ακαδημαϊκοί γελοιοποιούν στρατιωτικούς του Ισραήλ σε πανεπιστήμιο των Η.Π.Α.
Στις 22 Οκτωβρίου 2010, δύο στρατιωτικοί του ισραηλινού στρατού επισκέφτηκαν το πανεπιστήμιο του Michigan, στα πλαίσια μιας μεγάλης επικοινωνιακής καμπάνιας με τον τίτλο “Stand With Us” (“σταθείτε μαζί μας”). Η καμπάνια αυτή οργανώθηκε με στόχο να αμβλύνει τις εντυπώσεις από τα εγκλήματα πολέμου του καθεστώτος του Ισραήλ και να ρίξει γέφυρες επικοινωνίας με τις πανεπιστημιακές κοινότητες στις Η.Π.Α. Ως καίρια απάντηση, φοιτητές, εργαζόμενοι και καθηγητές αποχώρησαν μαζικά και επιδεικτικά από την εκδήλωση, ως ένδειξη αλληλεγγύης και τιμής στα θύματα του Ισραηλινού στρατού, στα τόσα και τόσα παιδιά που δολοφονούνται στην Παλαιστίνη.
Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010
Νίκος Καρούζος - Νεότερος
Ό,τι δείχνω είναι η ουράνια πηγή
με τον έρωτα
με τα στήθη
ό,τι δείχνω είναι η ουράνια επιστροφή
με γυμνά δάκρυα
με πόνο θησαυρισμένο στο βλέμμα
ο ποιητής είναι μια νύχτα στη θάλασσα.
Θεέ μου σε κυνηγώ
όπως παιδί τις πεταλούδες.
Θεέ μου σε κυνηγώ
όπως παιδί τους συνομηλικούς μου
στο δειλινό παιχνίδι.
Αισθάνομαι μόνος
αφού δεν υπάρχει δεύτερη ζωή ν’ αλλάξουμε
και το φεγγάρι ταξιδεύει πάντα ίδιο.
Σύντροφε ουρανέ
άλλοτε η ελπίδα φεγγοβολούσε στα χέρια
κοιτάζω το σώμα βρίσκω τ’ όνειρο
πάει κ’ η αγάπη
χάνεται
σαν το νερό στην πέτρα.
Τι είναι πια ένα δέντρο τι είναι τ’ ασημένια φύλλα;
Μέσ’ στην ορμή της ερημιάς γινόμαστε διάφανοι.
Το ποίημα μας το υπενθύμισε σε μια σημείωση του ο σύντροφος Γιάννης Ανδρουλιδάκης. Θεωρήσαμε πρέπον να πάρουμε τη σκυτάλη και να το υπενθυμίσουμε με τη σειρά μας και σ'άλλους.
Revolt is not an utopia, December 2008
Revolt is not an utopia, December 2008 from anarchypress on Vimeo.
Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΟΠΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Ο Δεκέμβρης του 2008 δεν ήταν κάποιου είδους νεολαιίστικο ξέσπασμα όπως θέλησαν να τον ονοματίσουν οι κάθε είδους αριστεροί και το κράτος, αλλά μια από εκείνες τις στιγμές που οι εξεγερσιακές δυνάμεις που κρύβουν μέσα τους οι καταπιεσμένοι και η απέχθεια για κάθε εξουσία, συντίθενται δυναμικά αφήνοντας πίσω τους κατεστραμμένους καπιταλιστικούς και κρατικούς στόχους.
Καθημερινά και παντού γύρω μας είναι αισθητός ο κοινωνικός πόλεμος που μαίνεται ανάμεσα στους καταπιεσμένους και τους καταπιεστές τους.
Η κοινωνική βία αντιπαρατίθεται στην βία των κάθε είδους εξουσιαστών με πολύμορφους τρόπους, οι εξεγερσιακές πρακτικές οικειοποιούνται από αναρχικούς, αγωνιστές, άγριους νεολαίους και εξεγερμένους εδώ και τώρα, παντού και πάντα μέχρι την κατάλυση και την καταστροφή κάθε εξουσίας και εκμετάλλευσης.
Η ένταση και το μένος των στιγμών της εξέγερσης του Δεκέμβρη τις καθιστά τις πιο έντονες στιγμές του κοινωνικού πολέμου στον ελλαδικό χώρο της μεταδικτατορικής εποχής.
Αυτό που έγινε τον Δεκέμβρη του 2008, να απλωθεί η εξέγερση σε όλο τον ελλαδικό χώρο, είναι πρωτόγνωρο φαινόμενο.
Οι εξεγερμένοι δεν χρειάστηκαν κανενός είδους επαναστατική θεωρία και καμία πρωτοπορία για να συναντηθούν στους δρόμους των πόλεων, απ΄άκρη σ΄άκρη, και να καταστήσουν ανίκανο το κράτος στην υλοποίηση των κατασταλτικών σχεδιασμών του.
Χρειάστηκε απλά μια αφορμή, η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον μπάτσο Κορκονέα, προκειμένου οι κολασμένοι να καταλάβουν τους δρόμους μετατρέποντάς τους σε πεδίο συγκρούσεων.
Όλοι αυτοί δεν διεκδικούσαν τίποτα από το κράτος, αλλά απαιτούσαν τα πάντα επιστρέφοντας στο κράτος ένα κομμάτι από την βία που όλοι δεχόμαστε καθημερινά.
Η εξέγερση του Δεκέμβρη δεν καταστάλθηκε δυναμικά από το κράτος όπως συνήθως συμβαίνει. Τέλειωσε όταν έτσι έκριναν οι εξεγερμένοι και άφησε τη δική της παρακαταθήκη στους κοινωνικούς αγώνες.
Ένα χρόνο μετά κάποιοι μπορεί να σχεδιάζουν απονευρωμένες επετείους και κάποιοι άλλοι να ανακοινώνουν σε όλους τους τόνους το σχεδιασμό προστασίας του κέντρου της Αθήνας από «παράνομες» και «βίαιες» πράξεις και στοιχεία...
Αυτοί μπορούν να σχεδιάζουν, όμως, αυτό που δεν μπορούν να προβλέψουν είναι ότι οι κοινωνικές εκρήξεις και συγκρούσεις δεν προγραμματίζονται σε τακτά χρονικά διαστήματα. Ξεσπούν συνήθως με κάποια αφορμή και δεν χειραγωγούνται με προγραμματισμένες επετειακές εκδηλώσεις.
Εκείνες τις στιγμές, όποιο σχεδιασμό και να έχει κάνει το κράτος, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα μπορεί να τις ακολουθήσει.
Εκείνες οι στιγμές της εξέγερσης και της σύγκρουσης, δεν προγραμματίζουν τη συνάντηση τους με το κράτος, έρχονται και απειλούν την ίδια του την ύπαρξη…
Η συνέπεια, η συνέχεια και το όραμα είναι τα στοιχεία εκείνα τα οποία κάνουν τους αναρχικούς να συμπορεύονται με τους εξεγερμένους κάθε εποχής, κάθε τόπου, στον αδιάλλακτο πόλεμο ανάμεσα στους εξουσιαζόμενους και τους εξουσιαστές, στον δρόμο προς την κοινωνική απελευθέρωση και την αναρχία. Ας μην τρέφουν λοιπόν αυταπάτες…
«Όχι. Ο κόσμος δεν ξεσηκώθηκε επειδή δεν άντεχε άλλο την ατιμωρησία των ένστολων δολοφόνων του κράτους. Τα φτηνά δημοκρατικά παραμυθάκια των πρώτων ημερών κουρελιάστηκαν στην κυριολεξία, όσο η εξέγερση δεν υποχωρούσε. Όσο η καταστροφικότητά της ξεκαθάριζε ότι απείχε όσο η γη από τον ουρανό από κάθε είδους πολιτική διαμαρτυρία. Όσο στόχευε, ακόμα πιο ξεκάθαρα, στο παρατεταμένο σαμποτάζ ζωτικών λειτουργιών του κράτους».
ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΔΙΣΤΑΖΟΥΜΕ,
ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΘΕ ΛΟΓΟ ΝΑ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΖΗΤΑ ΨΙΧΟΥΛΑ ΑΛΛΑ ΑΠΑΙΤΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
5 Δεκεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)