Η ταινία αρχίζει από τη γέννηση σχεδόν της οργάνωσης και φτάνει έως τις τελευταίες μέρες των ηγετικών της μελών, Μάινχοφ, Μπάαντερ και Ένσλιν. Η αρχική σεκάνς της διαδήλωσης κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Σάχη στο Βερολίνο το 1967, που καταλήγει σε μακελειό και στον φόνο ενός φοιτητή, σε αρπάζει από τον γιακά με την έντασή της.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το πρωτογενές υλικό είναι τεράστιο αλλά και ριψοκίνδυνο (σκεφτείτε, ίσως, τηρούμενων των αναλογιών, μια ταινία για τη 17η Νοέμβρη). Αναπόφευκτα, η ταινία κάποιες φορές πέφτει στη λογική του ντοκιμαντέρ σε μια προσπάθεια να χωρέσει όλα τα γεγονότα. Από το πρώτο στο δεύτερο μέρος, η δράση είναι καταιγιστική και ο θεατής μπαίνει για τα καλά στο κλίμα μιας εποχής όπου οι άνθρωποι είχαν όχι μόνο κάτι για το οποίο να αγωνιστούν αλλά και το κουράγιο να το κάνουν. Στο δεύτερο μέρος γινόμαστε μάρτυρες της αποσύνθεσης της οργάνωσης, τα μέλη της οποίας σχεδόν αφέθηκαν να συλληφθούν. Μέσα στη φυλακή και τα λευκά κελιά, φαίνεται ποιος είναι ο αδύναμος. Στο μεταξύ, η δεύτερη γενιά της RAF, ξεφεύγει σε δράσεις που η πρώτη γενιά δεν θα επιθυμούσε ποτέ και μοιάζει χαμένη, χωρίς ιδεολογική πυξίδα, πέρα από την ενδεχομένως θεοποίηση της πρώτης γενιάς.
Σκηνοθεσία: Uli Edel
Σενάριο: Bernd Eichinger, Uli Edel (απ’ το βιβλίο του Stefan Aust)
Παίζουν: Martina Gedeck, Moritz Bleibtreu, Bruno Ganz, Heino Ferch, Alexandra Maria Lara, Johanna Wokalek, Thomas Thieme, Bernd Stegemann, Sebastian Blomberg, Jan Josef Liefers Stipe Erceg, Katharina Wackernagel, Nadja Uhl, Simon Licht, Niels – Bruno Schmidt, Vinzenz Kiefer, Daniel Lommatzsch.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου