Για τον Τεμπονέρα

Της Ανθής Λύκα

Ήταν πριν από 25 χρόνια όταν διαπράχθηκε η πιο βίαιη πολιτική δολοφονία της μεταπολίτευσης κι όλοι εμείς, μέσα σε λίγες μέρες, ενηλικιωθήκαμε απότομα..

Ο καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας πέφτει νεκρός από το σιδηρολοστό του πρόεδρου της τοπικής της ΟΝΝΕΔ Ιωάννη Καλαμπόκα, πρωτοπαλίκαρου των τραμπούκων της ΝΔ «Κένταυρων» και «Ρέιντζερς». Το ορθάνοιχτο κρανίο του μας στοιχειώνει ακόμα..

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποδεικνύει με τον πιο ηχηρό τρόπο πως όταν το κράτος δεν καταφέρνει να σπάσει τη μαζική και συμπαγή αντίσταση (δυόμιση μήνες καταλήψεων στο 70% των σχολείων κ πανεπιστημίων της χώρας που δεν έσπαγαν με τίποτα) τότε αναλαμβάνει το παρακράτος..

Τα μικρότερα αδέρφια κ φίλοι μας έζησαν τις καταλήψεις από μέσα. Το σπίτι δεν τους είχε δει επί δυόμιση μήνες. Σπίτι τους ήταν η κατάληψη..
Οι υπόλοιποι, όσοι βρεθήκαμε στους δρόμους της Αθήνας, ζήσαμε το κλίμα της πιο ασύδοτης αστυνομικής βίας και τρομοκρατίας των τελευταίων δεκαετιών και βιώσαμε μια απίστευτης έντασης κρατική καταστολή (που όμοιά της δεν έχει υπάρξει τα τελευταία χρόνια) με αποτέλεσμα κι άλλους νεκρούς, λίγες μέρες αργότερα..

Οι παρακρατικοί-«αγανακτισμένοι πολίτες» είχαν αρχίσει από μέρες να προσπαθούν να σπάσουν με τη βία τις καταλήψεις σε πολλά σημεία της χώρας.. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν τα κατάφερναν..

Μέχρι που στην Πάτρα, ο Τεμπονέρας πέφτει κλινικά νεκρός..
Το πρωί της επομένης αφήνει την τελευταία του πνοή και η έκρηξη που ακολουθεί σ’ όλη τη χώρα δεν έχει προηγούμενο.

Η 9η Ιανουαρίου μας βρίσκει κατά δεκάδες χιλιάδες στους δρόμους.
Τη 10η Ιανουαρίου δεν θα την ξεχάσει κανείς από μας..
Το δολοφονικό κράτος της δεξιάς αποφασίζει να σπάσει, ταυτόχρονα και σε πολλές μεριές, διαδήλωση 100.000 ατόμων (οι επίσημες εκτιμήσεις μιλούσαν για 50.000).. Και επικρατεί χάος..
Ξύλο, κυνήγι και ΤΟΝΟΙ χημικών απέναντι σε φοιτητές και μαθητές λυκείου κ γυμνασίου..
Στον αντίποδα φωτιές και οδοφράγματα για την αντιμετώπιση της αποπνικτικής ατμόσφαιρας..

Η μέρα εκείνη βρίσκει τους φίλους μας με σπασμένα χέρια, ανοιγμένα κεφάλια κι εμάς (που τη γλιτώσαμε) με καμένα πρόσωπα, μάτια κατακόκκινα απ’ τα δακρυγόνα και κλεισμένα πνευμόνια απ’ τα ασφυξιογόνα.. Μας βρίσκει να ψάχνουμε απεγνωσμένα για έναν κλειστό χώρο για ν’ ανασάνουμε (σχήμα οξύμωρο!) κ μετά ξανά έξω με βρεγμένα φουλάρια στο πρόσωπο..
Η ποσότητα των χημικών που πέφτει δεν έχει προηγούμενο.. Το νέφος καλύπτει τα πάντα και φτάνει μέχρι τα προάστια της Αθήνας..
Τα ασθενοφόρα δεν επαρκούν και χιλιάδες γονείς ψάχνουν τα παιδιά τους στα νοσοκομεία που είναι ασφυκτικά γεμάτα (εποχή χωρίς κινητά)..

Και τότε έρχεται η φωτιά στο «Κ. Μαρούση» γωνία Θεμιστοκλέους κ Πανεπιστημίου.. Φωτιά που προκαλείται από ρίψη χημικών κ όχι από μολότωφ (όπως αρχικά ειπώθηκε αλλά τα φωτογραφικά ντοκουμέντα ήρθαν αμείλικτα να τους διαψεύσουν).. Το κτίριο παίρνει φωτιά κ τα πυροσβεστικά που έρχονται δέχονται επίθεση απ’ τα ΜΑΤ (!) με βροχή χημικών.. Δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους.. Αποτέλεσμα: 4 άνθρωποι μέσα στο κτίριο καίγονται μπροστά στα μάτια μας..

Η Αθήνα καίγεται για μέρες.. Και είμαστε όλοι εκεί.. Κάθε μέρα..
Μέχρι που παραιτούνται σύσσωμες οι ηγεσίες των υπουργείων κ παίρνουν πίσω τα κατάπτυστα νομοσχέδια..

Το ερώτημα είναι: ΑΠΟΔΟΘΗΚΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ?
Η απάντηση είναι: ΟΧΙ!
Ο Καλαμπόκας καταδικάστηκε σε ισόβια, τα οποία μετατράπηκαν σε 17, για να βγει σε.. 4!
Ο συγκατηγορούμενος Μαραγκός απαλλάχθηκε με βούλευμα.. Το υπόλοιπο παρεάκι που συμμετείχε στη δολοφονία (Σπίνος, Γραμματίκας κλπ) ούτε καν αντιμετώπισε κατηγορίες..

Τελικά ο Τεμπονέρας δικαιώθηκε ΜΟΝΟ στις καρδιές και τις συνειδήσεις μας..
Κι εκεί ΘΑ ΖΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.

(..και για την ιστορία):
1) Ο Καλαμπόκας κυκλοφορεί ελεύθερος απ’ το 1998 και είναι διευθυντής υποκαταστήματος της Εθνικής Τράπεζας στο Βόλο.
2) Συνήγορος υπεράσπισης του Καλαμπόκα στη δίκη που ακολούθησε ήταν ο μέχρι πρότινος βουλευτής της Χρυσής Αυγής Μιχάλης Αρβανίτης..