Ζακ Πρεβέρ - Ο περίπατος του Πικάσσο

                Πιάτο ολοστρόγγυλο από πορσελάνη πραγματική
                και στη μέση ένα μήλο
                Απέναντι του
                ένας ζωγράφος της πραγματικότητας
                μάταια προσπαθεί να το ζωγραφίσει
                το μήλο όπως είναι
                αλλά
                δεν αφήνεται έτσι
                το μήλο έχει κάτι να πει
                κρύβει πολλά καμώματα στο σάκκο του
                το μήλο
                και να'το που γυρίζει
                στο πιάτο το πραγματικό
                ύπουλα γύρω από τον εαυτό του
                αργά χωρίς να κουνηθεί
                και σαν το δούκα της Γκίζας που μεταμφιέστηκε σε βαλβίδα γκαζιού
                γιατί ήθελαν με το ζόρι να του κάνουν το πορτραίτο
                το μήλο μεταμφιέζεται σ' ένα ωραίο μεταμφιεσμένο φρούτο
                και τότε ο ζωγράφος της πραγματικότητας
                αρχίζει να καταλαβαίνει
                ότι όλες οι όψεις του μήλου είναι εναντίον του
                και
                όπως ο δυστυχισμένος φτωχός
                όπως ο φτωχός άπορος
                που ξάφνου βρίσκεται να ευχαριστεί έναν
                οποιοδήποτε σύλλογο φιλανθρωπικό και ελεήμονα
                κι επίφοβο φιλανθρωπίας ελεημοσύνης και φόβου
                ο δυστυχής ζωγράφος της πραγματικότητας
                γίνεται ξαφνικά θλιβερή λεία
                μιας αναρίθμητης ορδής συλλόγων ιδεών
                Το μήλο γυρνώντας θυμίζει τη μηλιά
                τον Παράδεισο της γης την Εύα τον Αδάμ
                το ποτιστήρι
                τη δεντροστοιχία τη σκάλα
                τον Καναδά
                τις Εσπερίδες
                τη Νορμανδία
                το ερπετό του σφαιριστηρίου και τον όρκο του μηλίτη
                και το προπατορικό αμάρτημα
                και τους προγόνους της τέχνης
                την Ελβετία με το Γουλιέλμο Τέλλο
                κι ακόμη το Νεύτωνα
                τόσες φορές βραβευμένο στην έκθεση της Παγκόσμιας Έλξης
                κι ο ζωγράφος ζαλισμένος χάνει απ' τα
                μάτια του το μοντέλο του
                κι αποκοιμιέται
                Και τότε ο Πικάσσο
                που πέρναγε από εκεί όπως από παντού
                κάθε μέρα σαν στο σπίτι του
                βλέπει το μήλο και το πιάτο και το ζωγράφο που κοιμάται
                Τι ιδέα κι αυτή να ζωγραφίσεις ένα μήλο
                λέει ο Πικάσσο
                και ο Πικάσσο τρώει το μήλο
                το μήλο λέει: Ευχαριστώ
                και ο Πικάσσο σπάει το πιάτο
                και αποχωρεί χαμογελώντας
                και ο ζωγράφος βγαλμένος άγρια από το όνειρο του
                σα δόντι
                βρέθηκε ολομόναχος μπροστά στο έργο του το μισοτελειωμένο
                και μες στη μέση του σπασμένου πιάτου
                αντίκρισε τα τρομερά κουκούτσια της πραγματικότητας


 Μετάφραση από τα γαλλικά: Βάλια Σερέτη
 Σκίτσο: Γιώργος Χαλκιάς

The poem in english: Jacques Prévert - Picasso's Promenade