Βίκτορ Ουγκό - Απόσπασμα

Φίλοι μου, η ώρα που περνούμε και που σας μιλώ, είναι μια ώρα ζοφερή. 
Αλλά αυτό είναι το τρομερό τίμημα του μέλλοντος. 
Μία επανάσταση είναι ένας δασμός. 
Ω, το ανθρώπινο γένος θ' απελευθερωθεί, θ' ανυψωθεί, θα παρηγορηθεί! 
Το εγγυώμαστε εμείς σε τούτο το οδόφραγμα (...) 
που δεν είναι καμωμένο ούτε με πέτρες ούτε με καδρόνια ούτε με σιδερικά. 
Είναι καμωμένο από δύο συσσωρεύσεις: 
Τη συσσώρευση των ιδεών και τη συσσώρευση των πόνων. 
Η δυστυχία ανταμώνει εδώ με το ιδανικό. 
Η μέρα αγκαλιάζει τη νύχτα και της λέει: ''Θα πεθάνω μαζί σου και θα αναστηθείς μαζί μου"