13/08/2012
του Νασίμ Αλάτρας
Η ταινία "Μέρες Δόξας, Ιθαγενείς", που κυκλοφόρησε το Σεπτέμβριο του 2006, είναι η μόνη που μιλάει για τη γενναιότητα και τη θυσία Αράβων (Αλγερινών, Μαροκινών, Τυνήσιων) και Αφρικανών (Σενεγαλέζων) στρατιωτών της γαλλικής αποικιοκρατίας στον αντιφασιστικό αγώνα...
Βέβαια οι Μαροκινοί "Goumiers" μετείχαν και στην απόβαση και απελευθέρωση της Σικελίας. Πήραν μέρος στην μεγάλη τότε στρατιωτική επιχείρηση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, με το κωδικό όνομα "Επιχείρηση Χάσκι" (Operation Husky). Με την επιχείρηση αυτή οι συμμαχικές δυνάμεις απέσπασαν τη Σικελία από τις δυνάμεις της φασιστικής Ιταλίας και της Ναζιστικής Γερμανίας. Η επιχείρηση άρχισε τη νύκτα μεταξύ 9ης και 10ης Ιουλίου 1943 και στρατηγικά πέτυχε όλους τους στόχους όπως είχαν προσχεδιαστεί: Εκδιώχθηκαν όλες οι δυνάμεις του Άξονα από το νησί και τα γεγονότα προκάλεσαν την πτώση του Ιταλού δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι. Η επιχείρηση έληξε στις 17 Αυγούστου και με την επιτυχία της άνοιξε το δρόμο για τη συμμαχική εισβολή στην Ιταλία. Συμμετείχαν επίσης στην απελευθέρωση της Κορσικής, και πολέμησαν σκληρά τους Γερμανούς φασίστες στα βουνά της της Μπαστιάς. Και στην απελευθέρωση του νησιού Έλβα, του μεγαλύτερου νησιού του Τοσκανικού Αρχιπελάγους.
Η απελευθέρωση της Γερμανίας 1945 και η συντριβή του φασισμού.
Στην απελευθέρωση της Γερμανίας από τον φασισμό μετείχαν η 1η, 2η, και 4η μονάδα των Μαροκινών. Πολέμησαν και στις τελικές φάσεις για την απόβαση στη νοτιοδυτική Γερμανία το 1945. Η 1η μάλιστα μονάδα των Αράβων Μαροκινών πολέμησε από 20 έως 25/3/1945, στη μεγάλη μάχη για την διάσπαση της γερμανικής "Γραμμής Ζίγκφριντ" που χτίστηκε ακριβώς παράλληλα με τη γαλλική συνοριακή γραμμή Μαζινό (ligne Maginot). Ποια είναι η "Γραμμή Siegfried"; Ήταν ένα γερμανικό αμυντικό σύστημα, που εκτείνεται σε πάνω από 630 χιλιόμετρα, και περιλάμβανε σήραγγες, που ένωναν τα 18.000 οχυρά, καταφύγια και αποθήκες όπλων και τροφίμων. Κατά μήκος της γραμμής οι Γερμανοί μηχανικοί και κατασκευαστές είχαν φτιάξει δεκάδες χιλιάδες αντιαρματικά εμπόδια, αντιαρματικές τάφρους. Σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη ο ίδιος ο Αδόλφος Χίτλερ σχεδίασε την γραμμή αυτή από το 1936 και κατασκευάστηκε σε δυο χρόνια, άρχισε το 1938 και τελείωσε το 1940.
Τον Απρίλιο του 1945, οι μονάδες 1η και 4η πήραν μέρος στη μάχη απελευθέρωσης της Pforzheim, την Πφόρτσχαϊμ τη γερμανική πόλη που βρίσκεται στα δυτικά της Βάδης-Βυρτεμβέργης. Κατά τις τελευταίες εβδομάδες του πολέμου, η 2η μονάδα των Αράβων Μαροκινών πολέμησε στο "Μέλας Δρυμός" ή Σκοτεινό Δρυμός, που βρίσκεται στη νοτιοδυτική Γερμανία στο κρατίδιο της Βάδης-Βυρτεμβέργης ανάμεσα στον ποταμό Ρήνο Δυτικά και του Δούναβη νότια. Οι Μαροκινοί συνέβαλαν ώστε να ωθηθούν οι Γερμανοί φασίστες προς νοτιοανατολικά σύνορα της Αυστρίας με τη Γερμανία. Κατά την ίδια περίοδο, η 1η και 4η προχώρησαν μαζί με άλλες γαλλικές δυνάμεις προς την Στουτγάρδη και την Tübingen, την Τύμπιγγεν ή Τυβίγγη, που βρίσκεται στη νοτιοδυτική Γερμανία, στο κρατίδιο της Βάδης-Βυρτεμβέργης. Το 1946, και οι τρεις αυτές μονάδες επαναπατρίστηκαν στο Μαρόκο.
Αυτή η συνοπτική ιστορική αναδρομή ίσως βοηθήσει ώστε να έρθει στο φως ο ρόλος των Αράβων στον αντιφασιστικό αγώνα και πόλεμο. Ρόλος που ήθελαν οι δυτικοί ιμπεριαλιστές και το όργανο τους το εθνικιστικό σιωνιστικό κίνημα-που ούτε μια σφαίρα δεν έριξε στον πόλεμο κατά του φασισμού- όχι μόνο να θάψουν και να σβήσουν, αλλά περισσότερο να διαστρεβλώνουν και να παρουσιάζουν τους Άραβες ως συμμάχους των Γερμανών φασιστών, για να μπορούν έτσι εύκολα να δικαιολογήσουν στους δυτικούς πολίτες τα σχέδια τους για συνέχιση της κατοχής αραβικών χωρών και για εγκατάσταση ενός σιωνιστικού θρησκευτικού κράτους-προτεκτοράτου στη γη των Παλαιστινίων.
του Νασίμ Αλάτρας
Η ταινία "Μέρες Δόξας, Ιθαγενείς", που κυκλοφόρησε το Σεπτέμβριο του 2006, είναι η μόνη που μιλάει για τη γενναιότητα και τη θυσία Αράβων (Αλγερινών, Μαροκινών, Τυνήσιων) και Αφρικανών (Σενεγαλέζων) στρατιωτών της γαλλικής αποικιοκρατίας στον αντιφασιστικό αγώνα...
Βέβαια μη περιμένετε να είναι
Γάλλος ο σκηνοθέτης της ταινίας-που να τρέχει τώρα η Γαλλία να πληρώσει
αποζημιώσεις και συντάξεις στους Άραβες στρατιώτες
που πολέμησαν στο Γαλλικό στρατό για την απελευθέρωση της Γαλλίας και
άλλων ευρωπαϊκών κρατών από τον γερμανικό φασισμό. Όχι μην ανησυχείται ο
σκηνοθέτης είναι o Rachid Bouchareb Αλγερινός που γεννήθηκε στο Παρίσι
και διέπρεψε εκεί ... Η ταινία του, ανατάραξε τα νερά της καθεστωτικής
ιστορίας, γέννησε πολλά ερωτήματα και προβλήματα μέσα στη κοινωνία της
Γαλλίας, που έζησε για δεκαετίες με μύθους και ψέματα. Οι δυνάμεις του
σκοταδισμού και του ρατσισμού και οι νοσταλγοί του φασισμού ζητούσαν και
άσκησαν πιέσεις για να απαγορευτεί η προβολή της ταινίας. Ο Ρασίντ
Μπουσάρεμπ όμως δεν έκανε πίσω και η ταινία βγήκε και προβλήθηκε.
Εκεί
πολλοί Γάλλοι είδαν τα πρόσωπα που μετείχαν στην επιχείρηση "Operation
Dragoon"- στα Γαλλικά "Débarquement de Provence"-που συνέβαλε
αποφαιστικά στην απελευθέωση της ίδιας της Γαλλίας από την γερμανική
κατοχή. Μετά την προβολή της ταινίας η Γαλλική τότε ρωση της Γαλλίας το 1944. Είδαν τα πρόσωπα των
200,000 στρατιωτών που μετείχαν στην απόβαση, και των γνωστών Indigenous
(Ιθαγενών), των Μαροκινών "Goumiers" και των Αλγερινών "Tirailleurs".
Εκεί έμαθαν ότι μαζί με τους 500.000 Αμερικανούς στρατιώτες πολέμησαν
και άλλοι 500.000 στρατιώτες που έφερε η Γαλλία από τις αποικίες της για να
βοηθήσουν στην απελευθέρωση της ίδιας της Γαλλίας από την γερμανική
κατοχή. Μετά την προβολή της ταινίας η Γαλλική τότε κυβέρνηση του Σιράκ
αναγκάστηκε να αναθεωρήσει την πολιτική της ιστορία.
Το τρέιλερ της ταινίας μπορείτε να το δείτε στο παρακάτω λινκ:
Βέβαια οι Μαροκινοί "Goumiers" μετείχαν και στην απόβαση και απελευθέρωση της Σικελίας. Πήραν μέρος στην μεγάλη τότε στρατιωτική επιχείρηση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, με το κωδικό όνομα "Επιχείρηση Χάσκι" (Operation Husky). Με την επιχείρηση αυτή οι συμμαχικές δυνάμεις απέσπασαν τη Σικελία από τις δυνάμεις της φασιστικής Ιταλίας και της Ναζιστικής Γερμανίας. Η επιχείρηση άρχισε τη νύκτα μεταξύ 9ης και 10ης Ιουλίου 1943 και στρατηγικά πέτυχε όλους τους στόχους όπως είχαν προσχεδιαστεί: Εκδιώχθηκαν όλες οι δυνάμεις του Άξονα από το νησί και τα γεγονότα προκάλεσαν την πτώση του Ιταλού δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι. Η επιχείρηση έληξε στις 17 Αυγούστου και με την επιτυχία της άνοιξε το δρόμο για τη συμμαχική εισβολή στην Ιταλία. Συμμετείχαν επίσης στην απελευθέρωση της Κορσικής, και πολέμησαν σκληρά τους Γερμανούς φασίστες στα βουνά της της Μπαστιάς. Και στην απελευθέρωση του νησιού Έλβα, του μεγαλύτερου νησιού του Τοσκανικού Αρχιπελάγους.
Η απελευθέρωση της Γερμανίας 1945 και η συντριβή του φασισμού.
Στην απελευθέρωση της Γερμανίας από τον φασισμό μετείχαν η 1η, 2η, και 4η μονάδα των Μαροκινών. Πολέμησαν και στις τελικές φάσεις για την απόβαση στη νοτιοδυτική Γερμανία το 1945. Η 1η μάλιστα μονάδα των Αράβων Μαροκινών πολέμησε από 20 έως 25/3/1945, στη μεγάλη μάχη για την διάσπαση της γερμανικής "Γραμμής Ζίγκφριντ" που χτίστηκε ακριβώς παράλληλα με τη γαλλική συνοριακή γραμμή Μαζινό (ligne Maginot). Ποια είναι η "Γραμμή Siegfried"; Ήταν ένα γερμανικό αμυντικό σύστημα, που εκτείνεται σε πάνω από 630 χιλιόμετρα, και περιλάμβανε σήραγγες, που ένωναν τα 18.000 οχυρά, καταφύγια και αποθήκες όπλων και τροφίμων. Κατά μήκος της γραμμής οι Γερμανοί μηχανικοί και κατασκευαστές είχαν φτιάξει δεκάδες χιλιάδες αντιαρματικά εμπόδια, αντιαρματικές τάφρους. Σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη ο ίδιος ο Αδόλφος Χίτλερ σχεδίασε την γραμμή αυτή από το 1936 και κατασκευάστηκε σε δυο χρόνια, άρχισε το 1938 και τελείωσε το 1940.
Τον Απρίλιο του 1945, οι μονάδες 1η και 4η πήραν μέρος στη μάχη απελευθέρωσης της Pforzheim, την Πφόρτσχαϊμ τη γερμανική πόλη που βρίσκεται στα δυτικά της Βάδης-Βυρτεμβέργης. Κατά τις τελευταίες εβδομάδες του πολέμου, η 2η μονάδα των Αράβων Μαροκινών πολέμησε στο "Μέλας Δρυμός" ή Σκοτεινό Δρυμός, που βρίσκεται στη νοτιοδυτική Γερμανία στο κρατίδιο της Βάδης-Βυρτεμβέργης ανάμεσα στον ποταμό Ρήνο Δυτικά και του Δούναβη νότια. Οι Μαροκινοί συνέβαλαν ώστε να ωθηθούν οι Γερμανοί φασίστες προς νοτιοανατολικά σύνορα της Αυστρίας με τη Γερμανία. Κατά την ίδια περίοδο, η 1η και 4η προχώρησαν μαζί με άλλες γαλλικές δυνάμεις προς την Στουτγάρδη και την Tübingen, την Τύμπιγγεν ή Τυβίγγη, που βρίσκεται στη νοτιοδυτική Γερμανία, στο κρατίδιο της Βάδης-Βυρτεμβέργης. Το 1946, και οι τρεις αυτές μονάδες επαναπατρίστηκαν στο Μαρόκο.
Αυτή η συνοπτική ιστορική αναδρομή ίσως βοηθήσει ώστε να έρθει στο φως ο ρόλος των Αράβων στον αντιφασιστικό αγώνα και πόλεμο. Ρόλος που ήθελαν οι δυτικοί ιμπεριαλιστές και το όργανο τους το εθνικιστικό σιωνιστικό κίνημα-που ούτε μια σφαίρα δεν έριξε στον πόλεμο κατά του φασισμού- όχι μόνο να θάψουν και να σβήσουν, αλλά περισσότερο να διαστρεβλώνουν και να παρουσιάζουν τους Άραβες ως συμμάχους των Γερμανών φασιστών, για να μπορούν έτσι εύκολα να δικαιολογήσουν στους δυτικούς πολίτες τα σχέδια τους για συνέχιση της κατοχής αραβικών χωρών και για εγκατάσταση ενός σιωνιστικού θρησκευτικού κράτους-προτεκτοράτου στη γη των Παλαιστινίων.
ΠΗΓΕΣ:
http://fr.wikipedia.org/wiki/Tirailleurs_alg%C3%A9riens
http://en.wikipedia.org/wiki/Moroccan_Goumier
http://fr.wikipedia.org/wiki/D%C3%A9barquement_de_Provence
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου