Carl Th. Dreyer - Gertrud

Κοίταξε με.
Είμαι όμορφη;
Όχι, αλλά έχω αγαπήσει.

Κοίταξε με.
Είμαι νέα;
Όχι, αλλά έχω αγαπήσει.

Κοίταξε με.
Ζω;
Όχι, αλλά έχω αγαπήσει.

Η Γερτρούδη βασανίζεται, λίγο, για τον επικείμενο θάνατο. Έχει ήδη αγοράσει ένα οικόπεδο κάτω από μια μουριά και μια επιτύμβια στήλη, η οποία θα εμφανίζει την ένδειξη, απλά, "Amor Omnia", που στα λατινικά έχει διττή σημασία: Σημαίνει "Ο έρωτας είναι όλα" ή "Όλα είναι έρωτας". Τελείως διαφορετικές έννοιες διατυπωμένες από την ίδια φράση που δίνουν μια ουσιαστική έννοια του "Όλου". Δε βάζει ούτε καν το όνομά της στην επιτύμβια στήλη. Με ένα τελικό νεύμα του χεριού, ο Άξελ βγαίνει μέσω μιας βαριάς, τρομαχτικής στην εμφάνιση πόρτας - ένα αδιαπέραστο όριο που φαίνεται να αντιπροσωπεύει το φράγμα μεταξύ ζωής και θανάτου ή το φράγμα που χωρίζει μια ψυχή από μιαν άλλη στον υπαρξιακό χώρο.

***

Just look at me.
Am I beautiful?
No, but I have loved.

Just look at me.
Am I young?
No, but I have loved.

Just look at me.
Do I live?
No, but I have loved.

Gertrud obsesses, a bit, about impending death. She has already purchased a plot beneath a mulberry tree and a headstone, which will read, simply, “Amor Omnia”, which means “Love is All.” Not even her name. With a final wave of the hand, Axel exits via a heavy, formidable-looking door – an impenetrable boundary that seems to represent either the barrier between life and death or the barrier separating one soul from another across existential space.