«Δόξα τω Θεώ, ο Θεός δεν υπάρχει. Αλλά εάν, Θεός φυλάξοι, υπήρχε μολαταύτα ο Θεός;».
Για όποιον παρατηρεί τα πράγματα του σημερινού μας κόσμου η γενική διαπίστωση είναι ότι παντού, λίγο ώς πολύ, το θρησκευτικό αίσθημα αναζωπυρώνεται. Ως εκ τούτου ένα ογκώδες πόνημα για την ιστορία της αθεΐας είναι πιθανόν να εκληφθεί από πολλούς ως μια προκλητική χειρονομία απέναντι στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Πλην όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο εκ πρώτης όψεως φαίνονται.
Όπως αποδεικνύει ο συγγραφέας του έργου, η αθεΐα συνυπάρχει στην Ιστορία με τη θρησκευτική πίστη από τότε που υπάρχει ο άνθρωπος και από τότε που αυτός ο άνθρωπος διεπίστωσε ότι έχει ανάγκη από έναν θεό για να συντροφεύει την ύπαρξή του. «Δυόμισι χιλιάδες χρόνια προ Χριστού Ινδοί σοφοί ήδη διεκήρυτταν πως ο ουρανός είναι κενός».
Όσο για σήμερα, πάντα κατά τον συγγραφέα, το ένα πέμπτο του πληθυσμού της Γης είναι άθεοι, μη συμπεριλαμβανομένων των αδιάφορων, των σκεπτικιστών και των αγνωστικιστών. Η Ιστορία της Αθεΐας είναι η ιστορία μιας ανθρώπινης συμπεριφοράς η οποία αρχίζει από τους πρωτόγονους καιρούς και φθάνει ώς τις άκρως πολιτισμένες ημέρες μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου