Ο ξαφνικός χαμός του Νίκου Κοεμτζή έγινε αφορμή να ξανακούσουμε αυτό το εκπληκτικό άμπουμ με την εξαιρετική μουσική του Κυριάκου Σφέτσα, που σε συνδυασμό με την ποίηση της Κατερίνας Γώγου, αποδίδουν με τον καλύτερο τρόπο την αγωνία του ανθρώπου σε αποκλεισμό.
Η ταινία "Παραγγελιά", που μάλλον αποδίδει όσο πιο πιστά γινεται την ιστορία του Νίκου Κοεμτζή και το 1980, που πρωτοπαίχτηκε στους κινηματογράφους, έκανε θραύση κόβοντας πάνω από 130.000 εισιτήρια μόνο στην Α' Προβολή. Ήταν φανερό ότι μια ολόκληρη γενιά νιώθοντας ακριβώς αυτήν την ασφυξία του "κυνηγημένου ανάμεσα στο πλήθος και την αστυνομία", είδε και έκανε το Νίκο Κοεμτζή σύμβολο.
Στις δεκαετίες του '90 και του '00, τις δεκαετίες του βολέματος, της αρπαχτής, των σπουδών μάρκετινγκ και του οράματος για το μέλλον ενός πολυτελούς αυτοκίνητου κι ενός γυάλινου γραφείου, η ταινία όπως και ο δίσκος ξεχάστηκαν (εκτός από κάποιους λίγους, μοναχικούς λύκους που βγαίνουν τις νύχτες και ουρλιάζουν στο φεγγάρι).
Σήμερα το σύμβολο ξαναγυρνάει πιο ορμητικά από ποτέ, γιατί ποτέ ως τα σήμερα ο άνθρωπος δεν ένιωσε πιο έντονα τον αποκλεισμό και την ασφυξία όπως στις μέρες μας.
Ο Νίκος έφυγε, μας μένει όμως η μνήμη του και το σύμβολο του να μας λέει "θα φεύγω πάντα για το άστρο που δε φτάνει καμιά αστυνομία, για τους φυγάδες αυτός ο ουρανός είν' η παρανομία".
DMW
χτες ακουγα τον δισκο που εβαλες στο ραδιο..συναμα...διαβαζα λογια του Νικου..και (ξανα)κουσα τον Ηλια Πετροπουλο να μιλαει για την γνωριμια του με τον Νικο..http://www.youtube.com/watch?v=vPMktxXvB3s
ΑπάντησηΔιαγραφήΗλίας Πετρόπουλος Ένας Κόσμος Υπόγειος Μέρος 3o
www.youtube.com
Εργογραφία * Μικρά κείμενα 1949-1979 * Ρεμπέτικα τραγούδια (1979) * Της φυλακής ...