Manolis Anagnostakis - Poetics / Ποιητική

 

— Προδίδετε πάλι την Ποίηση, θα μου πεις,
Την Ιερότερη εκδήλωση του Ανθρώπου
Την χρησιμοποιείτε πάλι ως μέσον, υποζύγιον
Των σκοτεινών επιδιώξεών σας
Εν πλήρει γνώσει της ζημιάς που προκαλείτε
Με το παράδειγμά σας στους νεωτέρους.

— Το τι δ ε ν πρόδωσες ε σ ύ να μου πεις
Εσύ κι οι όμοιοι σου, χρόνια και χρόνια
Ένα προς ένα τα υπάρχοντά σας ξεπουλώντας
Στις διεθνείς αγορές και τα λαϊκά παζάρια
Και μείνατε χωρίς μάτια για να βλέπετε, χωρίς αυτιά
Νʹ ακούτε, με σφραγισμένα στόματα και δε μιλάτε.
Για ποια ανθρώπινα ιερά μας εγκαλείτε;

Ξέρω: κηρύγματα και ρητορείες πάλι, θα πεις.
Ε ναι λοιπόν! Κηρύγματα και ρητορείες.

Σαν π ρ ό κ ε ς πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις
Να μην τις παίρνει ο άνεμος.

                ***

Youʹre betraying Poetry once again, youʹll tell me,
The most sacred manifestation of Mankind
You exploit it again as a means, a pack mule
For your dark aspirations
And in full knowledge of the harm you provoke
As an example to the young.

‐ Itʹs for you to tell me what youʹve not betrayed
You and those like you, year after year
As you sold out your possessions one by one
In the international markets and country fairs
Until you were left without eyes to see, without ears
To hear, with sealed lips that do not speak.
In regard to what humane sanctities do you accuse us?

I know: sermons and speeches once more, youʹll say.
Well then, yes! Sermons and speeches.

Words must be hammered in like nails
That the wind might not take them.